Η αγάπη είναι μεγάλη ευθύνη και δεν είναι για όλους.
Η αγάπη είναι και ευθύνη, εκτός όλων των άλλων.
Η ύπαρξή σου είναι πια ο λόγος ύπαρξης κάποιου άλλου.
Εκείνου που φώτισε την ψυχή σου με φως.
Εκείνου που έκανε τον κόσμο σου να μοιάζει καλύτερος και πιο μεγάλος.
Χρωστάς επομένως τις ανάσες και την αγκαλιά σου.
Τα φιλιά και τα δάκρυά σου.
Γιατί τίποτα δεν είναι απόλυτα δικό σου όταν αγαπάς.
Ούτε καν η ίδια σου η ζωή.
Είναι μεγάλη ευθύνη η αγάπη.
Τρέφεται με τον χρόνο και το αίμα σου.
Σε προστατεύει από την λήθη κι απ’ τον θάνατο.
Σε φτάνει ως την θέωση, αν αφεθείς ολοκληρωτικά.
Είναι φορές που νιώθεις το δέρμα σου να πονάει χωρίς το άγγιγμά του.
Κι άλλες που φεγγοβολεί όλο σου το σώμα την μορφή του.
Τέτοιο μοίρασμα, τόσο δόσιμο θέλει καρδιά γενναία.
Το σκαρί της αγάπης, να ξέρεις, ταξιδεύει σ’ ανοιχτές θάλασσες και θέλει καπετάνιο αντρειωμένο.
Πολεμιστή που δεν λιποψυχάει με την πρώτη φουρτούνα.
Γι’ αυτό δεν είναι για όλους η αγάπη. Η μία και μοναδική.
Όχι, η νόθα που φοράει το πέπλο του πόθου και καμώνεται την λιγωμένη.
Όχι, εκείνη που κάτω από το μεταξένιο φέρσιμο κρύβει το θηκάρι με το στιλέτο του εγωισμού.
Δεν μιλάω για την δειλή ξελογιάστρα που υφαίνει κάθε βράδυ φιλιά και χάδια στον αργαλειό της πλάνης.
Η αληθινή αγάπη τιμάει τον λόγο της.
Δίνεται με αξιοπρέπεια.
Σέβεται το κρεβάτι που πλαγιάζει.
Προσφέρεται ανεπιφύλακτα χωρίς όρους κι όρια όταν βρει τον άνθρωπό της.
Κυρά και δούλη, ξαγρυπνάει στο μαξιλάρι που τ’ όνειρό της αναπαύεται.
Κρατάει το χέρι του σφιχτά και δεν το εγκαταλείπει.
Υπερασπίζεται μέχρι τέλους αυτόν που εμπιστεύτηκε και διάλεξε μέσα στο πλήθος. Ακόμη κι αν την προδώσει με τον χειρότερο τρόπο.
Πριν ψιθυρίσεις, λοιπόν, την λέξη αγάπη, έχε τον νου σου
Δεν είναι για όλους.
Κυρίως δεν είναι για τους ευθυνόφοβους.
Δεν υπάρχουν σχόλια: